We hebben 10 dagen in Basel gelegen alwaar we als drijvend hotel fungeerden voor de horlogebeurs, in het Duits zo mooi ‘Uhren und Schmuckmesse geheten’. In de functie van drijvend hotel kregen we een weid pallet aan verschillede volkeren aan boord die er kwamen om te overnachten en eventueel te dineren. Hieronder een beschrijving van een aantal van deze volken.
Verdachte : Finnen
Signalement: lichte huid, licht doorschijnend ook, helblauwe ogen en in de regel platinablond en een onverstaanbaar taaltje uitstotend. Zelfs in beschonken toestand is het alleen aan de details te zien dat de alcohol het bloed bereikt heeft.
De Finnen zijn een vermakelijk volkje. Omdat de drank zo duur is in eigen land nemen ze het ervan in het buutnland. Het blijft de hele avond gemoedelijk maar er wordt stevig gedronken. Zo stevig zelfs dat er mensen in slaap vallen aan de bar. Tsja waarom zou je ook de moeite nemen om zelf je kamer ( en daarna het bed) op te zoeken als je aan het eind van de avond gedragen wordt naar je kamer. Wat een service! Uiteraard hoeft het geen betoog dat verschillende Finnen van deze naar-bed-sleep-service gebruik hebben gemaakt.
Verdachte: Den Engelschen
Signalement: sophisticated, dressed with an eye for detail and a very British accent indeed.
Zo los als de Finnen gaan zo gemanierd blijven de Engelsen. Altijd in voor een praatje en zeer hartelijk. De drankjes die besteld worden variëren van een pint of lager tot de duurste whisky’s en longdrinks. Aan het accent kun je definiëren wat voor een drankje er besteld wordt. “can I have a Canadian dry please, a Jack & ginger and a gin tonic”?Op en top Engels als ze zijn wordt er ’s ochtends bij de thee warme melk besteld. Very well.
Verdachte: de Chinezen
Signalement. Ietwat gelig, samengeknepen oogjes en klein van stuk. Voor de mannen schijnt het mode te moeten zijn om de broek tot de middel op te trekken.
Geef ze en hele hand en ze maken er bami van.
Verdachte: Italianen
Signalement: niet altijd knap, wel altijd stijlvol.
Het staat vast dat Italië een land is waar heerlijk gegeten kan worden, men de mooie zaken des levens kan waarderen en waar een goed glas wijn geschonken kan worden. Het probleem met de Italianen is dat ze dat zelf ook vinden en zich onwaarschijnlijk arrogant gedragen. “Kunnen we nu een tournedos krijgen”? “U bedoelt nu als in zal ik de bestelling doorgeven aan de keuken?” “Nee, ik bedoel nu als in hij had nu al op mijn bord moeten liggen!” het spijt me mevrouw ik ga gelijk een tournedos halen, want gelukkig hebben we van elk gerecht op de menukaart om de 5 minuten een warm bord gereedstaan voor onze gasten. We hebben een kaart van 35 gerechten en zijn 4 uur lang geopend, dus u begrijpt dat dit maar een kleine moeite is om gelijk een tournedos voor u te halen!” “Meneer! Uit welke streek komt de mozzarella”? “dit is gewoon buffelmozzarella meneer, dus ik neem aan uit de streek rond Parma”. Ai, wat een ramp, want de mozzarella uit Parma geef ik mijn huisdieren nog niet te eten! Nee, de mozzarella uit Siena is de beste mozzarella die er bestaat”. “uiteraard, mijn excuses meneer, ik zal de kok gelijk vragen het menu aan te passen. Gelukkig hebben we altijd 367 soorten mozzarella op voorraad dus ik zal vragen of hij de inferieure mozzarella uit Parma uit de salade wil verwijderen. Had u liever de 3 jaar op cipressenspaanders gerijpte mozzarella met lichte tonen van rozemarijn en lavendel óf de verse mozzarella van handgemasseerde buffels gemasseerd door speciaal geselecteerde maagden van 15 en 7 maanden”?
Verdachte: Amerikanen:
Signalement: hoewel ze zelf denken dat ze erg modieus gekleed zijn is het, zeker vergeleken bij de Italiaantjes en Engelsen een aanfluiting. Net na de trends om mee te gaan en net te nu om vintage te zijn. Helaas hebben ze het zelf niet door (want: America the best country in the World! Dus waarom ook niet het best gekleed), waardoor ze op de hippe horlogebeurs een modderfiguur slaan.
Met eten zijn de Amerikanen net Nederlanders die nooit verder zijn gekomen als een dagje Klazinaveen. Zit er geen ketchup bij, heb je geen hamburger? Wat is dit? Wat betekent dit op de kaart? Als het eten niet zoals thuis is wordt het heel erg eng en spannend. Want het zomaar kunnen zij n dat de dagverse asperges met huisgemaakte saffraansaus niet half zo smaken als een en masse geproduceerde cheeseburger met 158 chemicaliën en 43 soorten smaaktoevoegingen. Uiteraard is de cheese in de burger niet van echte kaas! Oh gruwel, we willen alleen imitatie cheddar kaas.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten